Zonder ‘stille krachten’, geen winterwedstrijden. Wie zijn toch die mensen die wind en kou trotseren om de J/80 vloot een mooie zeildag te bezorgen…?!
Deel 2: de wedstrijdleider.
Zonder wedstrijdleider, geen wedstrijd. Al jaren wordt die taak bij de Frostbite Cup (FBC) vervuld door Henk Schiltkamp. Wie is de man die onze activiteiten op het water nauwlettend in de gaten houdt en altijd het laatste woord heeft?! Tijd voor een goed gesprek waarbij we hem meteen een voorspelling voor de finale uitslag van dit winterseizoen ontfutselen!
Henk’s eigen schip; een X37-2
Hoe ben je bij de FBC betrokken geraakt?
Wedstrijdleider was ik al langer, sinds ik de opleiding bij het Watersportverbond had voltooid. Bij verschillende wedstrijden had ik de leiding, waaronder bij de Green Buildings regatta van het bedrijf van Bram Adema, schipper van de nJord. Via die weg ben ik benaderd om de Frostbite Cup te doen. Inmiddels heb ik nu het vierde of misschien wel vijfde seizoen (bijna) achter de rug.
Maar ik doe het niet alleen, je moet het als team doen. Iedere Frostbite Cup zijn ook de assistent wedstrijdleiders aanwezig; Rob van Gessel, Peter Driehuis en Kees Schorrel. Samen zorgen we ervoor dat de taken zijn verdeeld, zoals de vlaggen, tijd waarnemen en schrijven/inspreken van de finishvolgorde. Ook schipper Jan Smid is een grote steun. Daarbij is de gezelligheid onder elkaar erg belangrijk, want het is ook onze zondag. We doen het met plezier.
Wie is Henk Schiltkamp buiten de FBC?
Ik ben een fervent zeiler en trotse eigenaar van een X37-2. Ook heb ik veel wedstrijden gezeild. Dat begon als jong knaap in de Flying Junior, vooral op het Zuidlaarder meer in Groningen, waar ik vandaan kom. Sneekweek was jaren vaste prik. Toen ik in Zeewolde ging wonen heb ik vooral clubwedstrijden gevaren met kajuitboten. Later kwam de X en hebben we ook mooie races mogen varen, zoals de North Sea Regatta en de IJspegel wintercompetitie. De laatste jaren is dat minder geworden en genieten mijn vrouw en ik vooral van het toerzeilen. Onze twee zoons zeilen ook allebei. De oudste in de J/22 en de jongste is wedstrijdbegeleider op Loosdrecht. We wonen samen met onze kat en hond in Duiven (bij Arnhem).
Wat is het leukste moment van een FBC dag?
De opstart op het water. Zorgen dat de baan en de startlijn er goed in liggen en dat de eerste start goed verloopt. Dat is ook het drukste moment van de dag. Daarna is het een kwestie van blijven controleren. Ik heb een perfect team, dus het gaat allemaal heel ontspannen. De mannen bij de bovenboei weten precies wat ze moeten doen. Zodra de wind draait, wordt dat meteen gecommuniceerd. Op die manier zijn we een geoliede machine.
Wat vind je van de J/80 klasse?
Het is een hele leuke klasse. Persoonlijk vind ik het jammer dat de J/70 er is gekomen, anders was de J/80 vloot nog groter geweest. Maar we mogen met zo’n 25 boten aan de start zeker niet klagen. Het is mooie boot voor korte baan wedstrijdzeilen, zoals we met de FBC doen. Met een up & down baan komen alle facetten aan de orde, mede door de grote gennaker waarmee lekker kan worden afgekruist. Het maakt wel dat als de baan er perfect in ligt, het lastig is om de maximale bootsnelheid te halen. Toch streven we daarnaar, want het mooiste is als we net zoveel boten de stuurboordzijde van de baan zien kiezen, als de bakboord kant.
Daarbij is de vloot een leuke groep mensen. We krijgen als wedstrijdleiding volop waardering en het gaat de deelnemers duidelijk om het zeilen en de sportiviteit. Dat laatste vind ik heel belangrijk.
Wat maakt jou een goede wedstrijdleider?
Dat is lastig om over jezelf te zeggen, maar ik leid de wedstrijden altijd vanuit een zeilers perspectief. Zeker in de winter moet het leuk blijven. Na iedere wedstrijd kijken we dus even naar de neusjes van de zeilers. Laat de wind en de temperatuur het toe om nog een keer te starten? Ook houden we de opstarttijd zo kort mogelijk. Natuurlijk moet de baan er goed in liggen, maar zo snel mogelijk beginnen is zeker in de winter van belang.
Hoe kijk je terug op het seizoen 2022/23? En wie gaat er winnen?
De top 3 in het tussenklassement is behoorlijk steady gebleken, maar toch hadden we iedere wedstrijddag een andere dagpodium. Dat is leuk. Ik verwacht dat team Don Juan er met de overwinning vandoor gaat. Zij staan vanaf de tweede FBC bovenaan en hebben ook de nodige marge voor de laatste dag.
De eerste wedstrijddag maakte de aanwezigheid van het wier het nog wel lastig om een baan uit te leggen. Om het wier te omzeilen was de baan zeer kort en dus moesten er zo’n vier rondjes worden gevaren. De eerste wedstrijd besloot de nummer 1 van het veld om nog een extra rondje te doen en de hele vloot volgde! In februari hebben we uiteindelijk toch moeten afblazen in verband met te weinig wind. Op zaterdagavond dachten we nog; misschien gaat het lukken. En dan is het pijnlijk als iedereen op zondagochtend paraat staat en het toch niet door kan gaan. Het winterseizoen kende een paar koude en natte dagen, maar geen extreme wind. Onderaan de streep hebben we volgens mij een prachtig seizoen achter de rug!
