Zonder ‘stille krachten’, geen winterwedstrijden. Wie zijn toch die mensen die wind en kou trotseren om de J/80 vloot een mooie zeildag te bezorgen…?!
Deel 3: de organisator.
Het is heel simpel: zonder Bernard Holsboer was er geen Frostbite Cup geweest. Hij is Mr. FBC zelve. Medeorganisatoren kwamen en gingen, maar Bernard bleef. Officieel als penningmeester van de J/80 klasse, maar iedereen weet dat zijn inspanningen veel verder reiken. De grote vraag is dan ook: wat is zijn drijfveer? Tijd voor een diepte-interview!
Wie is Bernard buiten de FBC?
De meeste weten wel dat mijn reistijd naar de winterwedstrijden zeer beperkt is. Ik woon nagenoeg op de haven, aan het water, met de J/80 voor de deur. Daar woon ik samen met mijn partner Marja en samen hebben we twee kinderen; een zoon (23) en dochter Julliet (21) – Juul in de wandelgangen en tevens de naam van mijn boot. Ik ben geboren in Nederland, maar de eerste twaalf jaar van mijn leven heb ik in Johannesburg, Zuid-Afrika, gewoond. Ik werk voor de beurs, met de nadruk op ‘voor’. Als group finance director houd ik de financiën van de beurs op orde.
Hoe ziet jouw zeilgeschiedenis eruit?
Die is relatief laat gestart, aangezien er in Johannesburg weinig te zeilen viel. Terug in Nederland gekomen, heb ik samen met mijn vader een Mirror gebouwd. Toch ben ik toen snel gaan windsurfen, want dat was spannender. In mijn studententijd rolde ik – als voordekker – in het offshore wedstrijdzeilen, onder andere met een Huisman 37. We hebben alle mooie wedstrijden wel gevaren. Denk aan de Fastnet Race, Swan Cup en Cowes Week. Bij die laatste ontdekte ik de 18 voets Skiff en dat werd mijn eerste, echte, eigen boot. We hebben daar veel mee gevaren in het Europese circuit, maar heel eerlijk: het was meer overleven dan wat anders. De Skiff is een vrij atletische boot en ik miste ook de nodige wedstrijdervaring als schipper.
Hoe is de FBC gestart?
In 2007 besloot ik het roer om te gooien en zocht een sportieve, maar vriendelijkere boot. Dat werd de J/80. Een jaar later had ik een gebroken mast en dat werd opgelost door J Benelux, die nauw betrokken waren bij de Grevelingen Cup. De boot en nieuwe mast zijn toen in Port Zélande afgeleverd en ben ik de winterwedstrijden op de Grevelingen gaan varen.
In de zomer voer ik natuurlijk op het Gooimeer en in m’n omgeving heb ik toen iedereen in een J/80 gekletst en plots hadden we een boot of zeven à acht. Op de Grevelingen lagen er toen zo’n tien, dus de grote vraag was; waarom zo’n eind rijden als we hier ook een mooie vloot hebben? In de winter van 2015-16 hebben we de eerste Frostbite Cup georganiseerd. Best wat werk, aangezien we het ook goed wilden aanpakken. Dat betekende een wedstrijdleiding regelen en ribs aankopen, wat ik uiteindelijk zelf heb gedaan. Al snel kwamen er nog vijf bootjes bij. Toentertijd bestond de J/80 klasse nog uit een Noord en Zuid vloot, maar sinds een jaar of zes, zeven is alles geconcentreerd in Naarden in de winter. Al jaren mogen we rekenen op zo’n 25 deelnemers.
Al jaren trek jij de kar. Wat is jouw drijfveer?
Wedstrijdzeilen in de J/80 vind ik ontzettend leuk en je hebt altijd een stel gekken nodig die eraan trekken. Dat is met alles zo en vaak zijn het dezelfde gekken. En hoewel het idee bij mij is gestart, had de FBC nooit kunnen ontstaan zonder alle anderen die eraan hebben getrokken. Bij de start (en nog steeds!) hadden we alle support vanuit de RZV Naarden. Onze clubwedstrijdleider Frans Driessen had zelf geen J/80 ambities, maar is de FBC-kar wel mee gaan trekken. Daarnaast zijn er nog veel meer mensen die zoveel hebben gedaan, zowel op het water als op de wal en achter de bar niet te vergeten, haha.
Wat vind je het leukste aan organisator zijn en wat is minder?
Het concept wat er al jaren staat, is goed. Het is één dag in de maand en dat is voor veel teams goed te behappen. Helaas zijn we niet helemaal ongeschonden uit de corona periode gekomen en zijn er wat boten afgehaakt, maar als we dat vergelijken met andere klasses zijn we zeker nog springlevend! Het is een leuke groep en het is geweldig om te zien hoe goed iedereen is geworden in de afgelopen jaren. Op het water gaat iedereen ervoor en dat maakt dat je elkaar naar een hoger level pusht. Aan de bar worden mogelijke onenigheden opgelost en uiteindelijk gaat iedereen met een goed gevoel naar huis.
Heb je nog wensen voor de J/80 klasse?
Met het Wereld Kampioenschap 2025 in het Belgische Nieuwpoort voor de boeg hebben we als klasse bestuur de nodige plannen. We zouden graag met een sterke vertegenwoordiging daar aankomen. En dan niet alleen sterk in de zin van veel bootjes, maar ook letterlijk. In onze ‘Road to Nieuwpoort’ willen we meerdere trainingen organiseren. En als we het helemaal af willen maken, kunnen we in 2025 na de FBC en het NK afzakken naar Scheveningen voor de North Sea Regatta, daarna naar de Oosterschelde voor het Deltaweekend en dan in konvooi over zee naar Nieuwpoort. Dat is misschien wel alleen een droom, maar zonder dromen kom je nergens.
Wat betekent zeilen voor jou?
Het spelletje is gewoon heel leuk. Er zijn zoveel zaken waar je goed in moet zijn en op een J/80 met een team van vier man heb je allemaal een taak. Niemand is als ballast mee. Als je bij de boei komt en je plannetje pakt goed uit, dan is dat waanzinnig. Lukt het niet, dan is het altijd leuk om bij anderen te kijken hoe je sneller kunt varen. Zeilen is een zuivere sport. Zelfs al staat er weinig wind, dan nog is de bootsnelheid van de J/80 magisch. Op het water zijn, is het fijnste wat er is. Als ik bij de FBC om me heen kijk en ik zie zo’n honderd man die daar allemaal zijn om ‘jouw’ spelletje te spelen, dan vervult me dat met trots.
